اثر رگبارهای متوالی بر مولفه‌های فرسایش پاشمانی طی دو شدت مختلف بارندگی در شرایط آزمایشگاهی

واضح است که هیچ فرسایشی اتفاق نمی‏افتد مگر اینکه ابتدا جدایش توسط قطرات باران یا رواناب رخ دهد. فرسایش ناشی از اثر قطرات باران (RIIE) در نتیجۀ انرژی قطرات باران اتفاق می‏افتد. بدین‌منظور مجموعه‏ای از آزمایش‏ها برای بررسی اثر رگبارهای متوالی بر مؤلفه‏های RIIE (مانند پاشمان بالادست، پاشمان پایین‏دست، پاشمان خالص، پاشمان کل و نسبت پاشمان بالادست/پایین‏دست) برنامه‏ریزی شد. آزمایش‏ها تحت شدت‏های بارندگی 30 و 90 میلی‏متر در ساعت و در شیب پلات 5 درصد روی یک نمونه خاک جمع‏آوری‌شده از مراتع حوضۀ آبخیز کجور در شمال ایران در شرایط شبیه‏ساز باران و فرسایش خاک انجام پذیرفت. طبق نتایج مقایسۀ مؤلفه‏های پاشمان بالادست با پایین‏دست در شدت بارندگی 30 و همچنین در شدت بارندگی 90 میلی‏متر در ساعت در توالی‏های مختلف دلالت بر نبود اختلاف معنا‏دار در آنها (05/0 > P) با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‏طرفه در نرم‌افزار آماری SPSS نسخۀ 22 داشته است. همچنین تحلیل نتایج مقایسه‏ای مؤلفه‏های RIIE شامل پاشمان بالادست، پاشمان پایین‏دست و پاشمان کل در توالی سوم، چهارم و پنجم در دو شدت بارندگی 30 و 90 میلی‏متر در ساعت در سطح 95 درصد معنا‏دار بود. در حالی ‏که پاشمان خالص و نسبت بالادست/ پایین‏دست تحت شدت‏های بارندگی 30 و 90 میلی‏متر در ساعت در توالی‏های مختلف رگبار غیر‌معنا‏دار (05/0 ≥ P) بوده است. همچنین نتایج بیان‌کنندۀ افزایش 5/2 برابری ضریب تغییرات پاشمان خالص و کل در شدت بارندگی 30 میلی‏متر در ساعت نسبت به 90 میلی‏متر در ساعت بود.